خيانت ديدم وُ گفتم : تلافي مي کنم من هم
اگر با ديگري باشم؛ سبک تر مي شود دردم
 خيانت کردم اما تو؛ ز من با طعنه پرسيدي :
چرا با اينکه بيزاري دچار ترس و ترديدي؟
 خيانت کردي و چون ابر؛ به شَکَّم گريه باريدم
 خيانت کردم وُ اشکي به چشمانت نمي ديدم
تلافي کردم و دردي فزون گرديده بر دردم
درونت از غمم خاليست ؛  خيانت من به خود کردم
گناهت گردنم مانده ؛ چه تاواني که پس دادم
چه کردم با خيالاتم ؛ نخواهد رفت از يادم .